FAآنژیوگرافی چیست؟
آنژیوگرافی چیست؟
تاریخچه روش تصویربرداری آنژیوگرافی به 400 سال قبل از میلاد می رسد. در سال‌های اخیر، همزمان با پیشرفت‌های علم و فناوری، پیشرفت‌های چشمگیری در روش‌های تصویربرداری پزشکی صورت گرفته است. آنژیوگرافی، یکی از روش های تصویربرداری، برای بررسی دقیق ساختار آناتومیک و ویژگی های سیستم عروقی، از جمله حفره های قلب استفاده می شود. در حالی که آنژیوگرافی ابتدا فقط برای تشخیص بیماری ها استفاده می شد، امروزه آنژیوگرافی بخش مهمی از درمان مداخله ای است. وقتی صحبت از آنژیوگرافی می شود، اولین چیزی که به ذهن متبادر می شود، معاینه رگ هایی است که قلب را تغذیه می کنند. با این حال، آنژیوگرافی در لغت به معنای تصویربرداری از عروق است. به عبارت دیگر، آنژیوگرافی یک روش تصویربرداری است که امکان بررسی دقیق رگ های متصل به اندام هایی مانند مغز، قلب و کبد را فراهم می کند. به همین دلیل هنگام نامگذاری آنژیوگرافی در ادبیات پزشکی از نام اندام مورد بررسی استفاده می شود. مثلا؛ روش آنژیوگرافی که بیماری عروق کرونر قلب را که قلب را تغذیه می کند بررسی می کند آنژیوگرافی کرونری، معاینه آنژیوگرافی که عروق مغز را بررسی می کند آنژیوگرافی مغزی یا روش آنژیوگرافی که عروق کلیه را بررسی می کند آنژیوگرافی کلیه نامیده می شود.
چرا آنژیوگرافی انجام می شود؟
آنژیوگرافی یک روش تصویربرداری است که به تشخیص بیماری ها در مراحل اولیه کمک می کند و جان انسان ها را نجات می دهد. پس چرا آنژیوگرافی انجام می شود؟ آنژیوگرافی روشی است که برای بررسی وجود هرگونه انسداد در عروق انجام می شود. در طی آنژیوگرافی، آنوریسم، انبساط یا باریک شدن و بالون در عروق به راحتی قابل تشخیص است. علاوه بر این، در برخی موارد سرطان، انسداد یا جابجایی عروق ممکن است در نتیجه فشار تومورها بر روی عروق رخ دهد. در بیماری هایی مانند حمله قلبی و سکته، تشخیص رگ ایجاد کننده بحران برای مداخله زودهنگام بسیار مهم است. در چنین مواردی، آنژیوگرافی ورید مسدود شده را نشان می دهد و درمان را آغاز می کند. آنژیوگرافی تنها روشی نیست که در تشخیص بیماری ها استفاده می شود. در برخی موارد، روش‌های درمانی مداخله‌ای مانند قرار دادن استنت در عروق مسدود شده نیز از طریق آنژیوگرافی استفاده می‌شود.
آنژیوگرافی چگونه انجام می شود؟
تجسم عروق با هر روش تصویربرداری رادیولوژیکی آسان نیست. در روش آنژیوگرافی، استفاده از ماده حاجب به وریدها امکان تجسم وریدها را فراهم می کند. قبل از انجام عمل آنژیوگرافی، پزشک متخصصی که این عمل را انجام می دهد توصیه هایی را به بیمار می دهد. بیمار یک روز قبل از عمل حمام می کند. در حین عمل آنژیوگرافی معمولاً از ناحیه مچ دست و کشاله ران وارد می شود تا عمل استریل تر انجام شود، بیمار باید قبل از عمل موهای ناحیه کشاله ران را تمیز کند. اگر بیمار به تنهایی قادر به انجام این آمادگی ها نباشد، می تواند از یکی از بستگان یا کارکنان موسسه بهداشتی کمک بخواهد. بیمار باید در طول عمل گرسنه باشد. به همین دلیل در صورت امکان، خوردن و آشامیدن بعد از ساعت 24 شب به بیمار توصیه نمی شود. بیمار باید قبل از عمل، پزشک را در مورد داروهایی که استفاده می کند، به ویژه داروهایی که دارای اثرات رقیق کننده خون هستند، اطلاع دهد.
بنابراین آنژیوگرافی چگونه انجام می شود؟ معمولاً در طول عمل آنژیوگرافی از بیهوشی استفاده نمی شود. سپس از هر ناحیه که باید وارد شود یک کانول وارد شریان می شود و راه ورودی باز می شود. یک کاتتر لوله ای شکل در ورودی باز قرار داده می شود. پیشرفت کاتتر در بدن توسط تیمی که این روش را انجام می دهد بر روی یک مانیتور کنترل می شود. پس از آن، ماده حاجب که امکان تجسم وریدها را فراهم می کند از طریق کاتتر به بدن فرستاده می شود. مقدار ماده حاجب استفاده شده بسته به سن، وزن، جنسیت و شکایات مربوط به بیماری بیمار متفاوت است. ماده حاجب ارسال شده در طی آنژیوگرافی عروق کرونر به قلب می رسد، در حالی که قلب کار می کند. تصاویر رگ ها با کمک اشعه ایکس گرفته می شود و به کامپیوتر منتقل می شود. تصاویر منتقل شده توسط پزشک متخصص گزارش می شود.
آنژیوگرافی چقدر طول می کشد؟
آنژیوگرافی روشی موثر در تشخیص بسیاری از بیماری ها است. برخی از بیماران فکر می کنند که آنژیوگرافی یک روش طولانی و دشوار است. پس آنژیوگرافی چقدر طول می کشد؟ پروسه آنژیوگرافی تقریباً 60-20 دقیقه طول می کشد. این دوره ممکن است بسته به سن بیمار، وزن و عروق مورد بررسی متفاوت باشد. آنژیوگرافی یک روش دردناک نیست. به همین دلیل معمولاً بیماران در این دوره هیچ دردی احساس نمی کنند. البته پس از آنژیوگرافی به بیماران به دلیل خطر خونریزی به مدت 6 تا 8 ساعت به بیماران توصیه نمی شود که از رختخواب خارج شوند یا ناحیه ای را که عمل انجام می شود جابجا کنند.
بعد از آنژیوگرافی چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
قبل از انجام عمل، دکتری که این عمل را انجام می دهد از بیمار می خواهد که آب همراه خود بیاورد. مهمترین دلیل این امر به حداقل رساندن خطر آسیب مواد حاجب استفاده شده در این روش به کلیه ها است. در صورتی که بیمار مشکلی نداشته باشد که مانع از نوشیدن مقادیر زیادی آب شود، توصیه می شود تا 2 ساعت بعد از عمل تقریباً 2 لیتر مایعات مصرف کند. هنگامی که بیمار پس از انجام عمل به اتاق می آید، پزشک که عمل را انجام می دهد کاتتر را خارج می کند. اما پس از برداشتن کاتتر، یک کیسه شن در ناحیه ای که عمل انجام می شود قرار می گیرد، به خصوص در آنژیوگرافی که در کشاله ران انجام می شود. کیسه شن قرار داده شده باید تقریباً 6 ساعت نگه داشته شود و نباید برداشته شود. در عین حال از آنجایی که حرکت دادن پا ممکن است باعث خونریزی شود، بیمار نباید در این مدت برای نیاز به توالت از جای خود بلند شود و از اطرافیان خود کمک بگیرد. حرکات ناگهانی مانند سرفه ممکن است باعث خونریزی شود، بنابراین در صورت رفلکس ناگهانی، باید به ناحیه تحت درمان فشار دستی اعمال شود. پس از عمل آنژیوگرافی، به ندرت ممکن است شرایطی مانند تورم و ادم در ناحیه تحت درمان ایجاد شود. بیمار پس از خروج از بیمارستان می تواند به زندگی روزمره خود ادامه دهد. پس از آنژیوگرافی، به ندرت ممکن است درد، تورم و ادم در ناحیه تحت درمان ایجاد شود. در این صورت باید بدون اتلاف وقت به پزشک مراجعه کرد.
خطرات آنژیوگرافی و عوارض احتمالی
زمانی که توسط یک تیم متخصص و مجرب در زمینه آنژیوگرافی انجام شود، احتمال عوارض مربوط به آنژیوگرافی تقریباً وجود ندارد. با این حال، مانند هر روش دیگری، برخی از خطرات و عوارض ممکن است پس از آنژیوگرافی رخ دهد. خطرات احتمالی آنژیوگرافی را می توان به شرح زیر فهرست کرد:
- به خصوص پس از انجام عمل هایی که از طریق کشاله ران انجام می شود، حرکت بیمار یا فشار ناکافی روی ناحیه عمل ممکن است باعث خطر خونریزی شود. در این حالت ممکن است کبودی گسترده روی پای بیمار ایجاد شود.
- اگر بیمار به ماده حاجب استفاده شده حساسیت داشته باشد، واکنش های آلرژیک خفیفی مانند خارش و قرمزی ممکن است رخ دهد.
- سوزش و گرما ممکن است در ناحیه تحت درمان احساس شود.
- تهوع و سرگیجه ممکن است به دلیل روزه داری طولانی مدت رخ دهد.
- عملکرد کلیه بیمار ممکن است بدتر شود. این وضعیت معمولاً موقتی است. با این حال، به ندرت ممکن است آسیب جدی به کلیه ها رخ دهد. در این مورد، بیمار نیاز به مداخله فوری دارد.
- درد، تورم و قرمزی ممکن است در ناحیه ورودی که کانولا در آن قرار می گیرد، رخ دهد. از آنجایی که این وضعیت معمولاً نشانه عفونت است، باید بدون معطلی به نزدیکترین موسسه بهداشتی مراجعه کرد.
- یک روش آنژیوگرافی که توسط تیم متخصص انجام نمی شود ممکن است به ورید وارد شده آسیب برساند.
- خطر حمله قلبی و سکته در طول عمل وجود دارد. با این حال، شواهد کافی وجود ندارد که بگوییم این وضعیت به طور مستقیم با آنژیوگرافی مرتبط است. انسداد شریان بیمار ممکن است باعث خطر حمله قلبی و سکته در طول عمل شود.
آنژیوگرافی یک روش تصویربرداری حیاتی مهم است که توسط متخصصان انجام شود. به لطف آنژیوگرافی، بسیاری از بیماری های مهم مانند حمله قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه و بیماری های کبدی در مراحل اولیه قابل تشخیص و درمان هستند. فراموش نکنید که برای دریافت اطلاعات دقیق در مورد آنژیوگرافی با نزدیکترین موسسه بهداشتی تماس بگیرید. برای شما روزهای سلامتی آرزومندیم.